Filamu ya “Mauvaise langue” inaibua suala zito kuhusu mtazamo wa lugha ya Kiarabu nchini Ufaransa na kuangazia masuala ya kijamii na kisiasa yanayoizunguka. Nabil Wakim anaangazia usumbufu na wakati mwingine hata aibu waliyonayo Wafaransa fulani wenye asili ya Kiarabu kwa wazo la kuzungumza lugha yao wenyewe, Kiarabu. Hali hii tete ni matokeo ya uwakilishi mbaya wa lugha, unaohusishwa na historia ya ukoloni na suala la uhamiaji wa Kiarabu hadi Ufaransa.
Mabishano yanayozunguka mafundisho ya Kiarabu yanaonyesha chuki inayoendelea. Hakika, licha ya ukweli kwamba Kiarabu ni lugha ya pili inayozungumzwa nchini Ufaransa, ni 3% tu ya shule za kati na za upili zinazotoa kozi za Kiarabu, kwa karibu wanafunzi 14,000, au 1% ya kundi la wanafunzi. Uwakilishi huu mdogo wa lugha ya Kiarabu katika mfumo wa elimu wa Kifaransa unaonyesha ukosefu fulani wa ufahamu wa utajiri wake wa kitamaduni na lugha.
Kwa hivyo, changamoto ni kuweka demokrasia katika mafundisho ya Kiarabu nchini Ufaransa, na kuyaondoa katika mfumo wa wasomi ambao mara nyingi yamefungwa. Ni muhimu kuelewa kwamba Kiarabu sio tu lugha ya kidini, lakini kwamba imebeba historia tajiri na anuwai ya lugha na kitamaduni. Kwa maana hii, Kiarabu lazima kithaminiwe na kusherehekewa kwa mchango wake katika anuwai ya lugha ya Ufaransa.
Zaidi ya hayo, ni muhimu kuvunja dhana potofu zinazohusiana na lugha ya Kiarabu na kukuza maono jumuishi na tofauti ya Francophonie. Kiarabu haipaswi kuonekana kama tishio, lakini kama chanzo cha utajiri wa kitamaduni na uwazi kwa ulimwengu.
Hatimaye, ni wakati wa kutambua thamani ya kijamii na kitamaduni ya lugha ya Kiarabu nchini Ufaransa na kukuza ufundishaji wake kwa njia pana na rahisi zaidi. Hii sio tu itaturuhusu kuungana tena na mizizi na historia yetu, lakini pia kukuza mazungumzo ya kitamaduni na kujenga jamii iliyojumuisha zaidi iliyo wazi kwa anuwai ya lugha.